Este ano, con ocasión do día de Rosalía de Castro, sumámonos
dende a nosa Biblioteca á convocatoria
que A SEGA fixo para este día: “ cubrir todas as estatuas de Rosalía de
Castro do noso país que sexamos capaces con obras tecidas polas nosas mans.
Porque a pedra será fría pero moito máis grande é a nosa calor”.
Esta proposta pareceunos feita a medida para o noso lema de traballo Homo Habilis.
Nós non temos monumentos de Rosalía, pero dispoñemos de algo moito máis precioso: as súas obras. Sacámolas dos seus andéis e arroupámolas, esperando que alguén lles dé definitivamente calor e vida coa súa letura, porque, ao igual que A SEGA, somos conscientes de que “ROSALÍA DE CASTRO ATERECE. E madía leva non aterecer! … Rosalía de Castro é unha muller que morreu hai máis dun século e a quen durante longas décadas meteron nunha mortalla de cravos, sombras e prantos. Na maior parte dos casos o que o día a día nos devolve dela son imaxes de pedra, bustos e monumentos. Mais debaixo da pedra fría … sabemos que latexa unha obra viva, rebelde e mesmo temeraria. Unha obra que apela a todas (e todos) nós porque fala de nosoutras, fala das (e dos) que cantamos, das (e dos) que traballamos, … rimos, … padecemos, … queremos un mundo onde a violencia non sexa tolerada (…)
Nós non temos monumentos de Rosalía, pero dispoñemos de algo moito máis precioso: as súas obras. Sacámolas dos seus andéis e arroupámolas, esperando que alguén lles dé definitivamente calor e vida coa súa letura, porque, ao igual que A SEGA, somos conscientes de que “ROSALÍA DE CASTRO ATERECE. E madía leva non aterecer! … Rosalía de Castro é unha muller que morreu hai máis dun século e a quen durante longas décadas meteron nunha mortalla de cravos, sombras e prantos. Na maior parte dos casos o que o día a día nos devolve dela son imaxes de pedra, bustos e monumentos. Mais debaixo da pedra fría … sabemos que latexa unha obra viva, rebelde e mesmo temeraria. Unha obra que apela a todas (e todos) nós porque fala de nosoutras, fala das (e dos) que cantamos, das (e dos) que traballamos, … rimos, … padecemos, … queremos un mundo onde a violencia non sexa tolerada (…)
Por todo iso … Rosalia de Castro non pode ficar máis á
intemperie (…)”
Ningún comentario:
Publicar un comentario