22/04/08


SEMANA DOS LIBROS (21 AO 23 DE ABRIL)
OS LIBROS AO LONGO DA HISTORIA

Os soportes da escritura foron moi variados ao longo da historia: os babilonios e asirios utilizaban táboas de arxila . Os exipcios usaron o papiro , unha especie de papel feito co talo dunha pranta que se cortaba a tiras, estas secábanse e prensábanse até convertirse en follas que logo se enrolaban.

No século II a. C. comezou a utilizarse até a Idade Media o pergamino (debe o seu nome á cidade de Pérgamo en Asia Menor) feito con peles de animais tratadas dun xeito especial: xuntábanse en pregas, cosíanse polos bordes e poñíanselles tapas formando os códices .

Cara o século XII, en Occidente adoptouse unha materia nova: o papel, unha invención dos chinos que xa o usaran moitos séculos antes.

No século XV xurde a imprenta, invento atribuido ao alemán J.Gutenberg.
Aos libros impresos antes do ano 1500 chámaselles incunables.
O primeiro incunable galego é o Misal Auriense, saído dun prelo do castelo de Monterrei no ano 1494. O libro está editado a dúas columnas con letra gótica e inclúe a tipografía musical co pentagrama en tinta vermella.
A imprenta revolucionou o mundo do libro, e contribuiu á democratización do saber.
No século XIX apareceron prensas mecánicas que permitiron , por exemplo, imprimir grandes tiradas de xornais en pouco tempo.
Durante o século XX continuou o desenvolvemento deste invento.

Hoxe en día, o soporte dos libros xa non é , somente o papel, senon toda a gama de medios audiovisuais.
Na nosa biblioteca temos mais de 12700 libros rexistrados e , nos ordenadores que alí se atopan, pódese entrar en ligazóns de “audiolibros”, títulos famosos da literatura universal para escoitar.
Como vedes, non sempre foi tan fácil como hoxe ter acceso a un libro. Porque os libros e a lectura son mais importantes na nosa vida do que quizais nós pensamos.

Misal Auriense



17/04/08

MÁIS LIBROS FEITOS POR E SOBRE MULLERES

Las mujeres que leen son peligrosas




De la mano del autor Stefan Bollmann recorremos las vivencias de las mujeres vinculadas a las lecturas. Relegadas a un papel secundario, e incluso pasivo en la sociedad, las mujeres encontraron en la lectura un modo de romper las barreras de su mundo cotidiano. A través de un viaje por las numerosas obras de arte en las que aparece plasmada la estrecha relación entre el género femenino y los libros, el autor rinde tributo a la mujer y confirma el excepcional poder que confiere la lectura. El cuadro que aparece en la portada se titula, “Soñadora”; sin embargo, la postura de la dueña, parece expresar más bien una actitud de desafío y determinación. La explicación, en el libro. Las mujeres que leen son peligrosasAutor: Stefan BollmannEditorial: Maeva, 2006


Las mujeres que escriben también son peligrosas






También Stefan Bollmann, nos acerca al mundo de las mujeres escritoras que, ya desde la Antigüedad, lucharon por encontrar un espacio en la literatura, campo tradicionalmente reservado a los hombres. Muchas de ellas, ya en el siglo XIX y XX, tuvieron que adoptar seudónimos masculinos para poder publicar sus obras.En este libro, lleno de ilustraciones y fotografías, se hace un repaso por la trayectoria de escritoras como las hermanas Brönte, Jane Austen, George Sand o Virginia Woolf. Las mujeres que escriben también son peligrosasAutor: Stefan BollmannEditorial:Maeva, 2007



DICIONARIO DE MULLERES GALEGAS



Abrangue desde as orixes, dende os datos mais antigos que se coñecen sobre mulleres galegas, até 1975. Obra feita cunha intención globalizadora : recolle 1800 voces ás que hai que engadir 12 apéndices. A autora, Aurora Marco, manifesta o seu desexo de desvelar o legado das galegas, rescatar a herdanza cultural que foron quen de crear nos pasados séculos, co obxectivo de reivindicar o seu peso histórico. No prólogo da obra aparece una cita de Xohana Torres, que ben pode resumir o espírito da obra: “as mulleres sostemos a metade do ceo” Diccionario de mulleres galegasAutora: Aurora MarcoEditorial: A Nosa Terra, 2007


MULLERES

Oito mulleres, con Galicia sempre como paisaxe permanente. Ursula Heinze publicou este libro arredor de tres escritoras, unha pintora, unha deseñadora de moda, unha, cantante e dúas actrices de teatro: falan de si e de todos nós, do presente, do futuro…Na crónica persoal de cada unha delas está tamén a crónica do noso tempo. MulleresAutora: Úrsula HeinzeEditorial: Xerais 1985


POLIFONÍAS. VOCES POÉTICAS CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO


Desta vez, amosámovos un libro de poesía: unha poesía feita por mulleres arredor dunha arrepiante e crúa realidade : a violencia de xénero. Aínda que ninguén pode nindebe falar por elas, compría elevar unha voz para facelas visíbeis, para que o gravísimo problema social non fique esquecido ou agochado tras as portas do privado.As autoras consideran unha obriga social saber escoitar a estas mulleres e poñer os medios para que recuperen a súa voz plenamente, os seus pensamentos e a súa vida.E, como non, a necesidade sempre pendente dunha educación que, dende a nenez, inculque o valor esencial da dignidade irrenunciabel de toda persoa, independentemente do seu sexo, raza, lingua ou crenza. PolifoníasAutoras: V.V.A.A.Editorial: Espiral Maior. Xunta de Galicia Todos estes libros poderás atopalos no armario expositor ou na biblioteca !!

10/04/08

CARROS DE FUEGO

Esta película refleja como pocas el mundo del deporte de élite y, en concreto, el mundo del atletismo. Basada en hechos reales (la preparación de unos deportistas británicos para los J.J.O.O. de París de 1924) aborda las distintas y complejas motivaciones de los distintos atletas: un acomodado gentleman de clase alta, un escocés de firmes convicciones y un inglés de origen judío que lucha por demostrar al mundo ( y a sí mismo) todo lo que puede dar.
La imagen inicial y final de la película, con los atletas corriendo en una playa y la música de Vangelis de fondo, constituye todo un símbolo del esfuerzo del competidor .

FICHA ARTÍSTICA
Título original: Chariots of fire (1981)
Director: Hugh Hudson
Nacionalidad: británica
Intérpretes: Ben Cross, Ian Charleson, Cheryl Campbell, Sir John Gielgud
Música: Vangelis

08/04/08

Entrevista a XOSÉ DÍAZ DÍAZ

Rescatamos do INTRES unha entrevista realizada por dúas alumnas ao escritor e profesor de matemáticas XOSÉ DÍAZ DÍAZ. Temos a honra de contar no noso centro con xente do seu talento e creatividade, que escribiu libros coma O dómite indómito ou A morriña das balas. Fixádevos o que di desta última obra unha páxina especializada en cultura e literatura: "Escrita nunha prosa coidadísima e con grande alento de estilo, respecta as convencións deste xénero de literatura popular, descubríndonos a un narrador de indubidable talento". Aí tedes a entrevista:


Andrea e Sylvia :Ola, bos días ! queriamos saber se podiamos facerlle unha entrevista para o Intres sobre a súa faceta de escritor.
Xosé Díaz: Si, por suposto.
Andrea e Sylvia : Sabemos que recibiu algúns premios, como se sentiu cando os recibiu?
Xosé Díaz : A verdade é que te sentes ben, por exemplo, no caso deste libro (A morriña das balas) cando mirei que era finalista e souben que entre os tres últimos que podían gañar encontrábase o meu… Acórdome perfectamente, estaba no ordenador, vin iso e deume así unha alegría, que me tiven que conter, claro, porque había máis xente arredor, pero é algo co que non contas, é lotería, entón cando pasa unha cousa así, que en principio non está para ti, pero é para ti, dende logo motívate moitísimo, sénteste ben, moi alegre, moi contento.
Andrea e Sylvia : Nós lemos A morriña das balas, baseouse en algo para escribilo?
Xosé Díaz : Usei, dende logo, a influencia das películas dos vaqueiros, claro, porque era o referente que tiña de ver na tele, e despois a información que busquei de como era a historia realmente, o que pasara alí, foron así as cousas que máis me influíron, non lera antes un libro de vaqueiros, por exemplo.
Andrea e Sylvia : Cre que aos seus alumnos lles gustou esta obra?
Xosé Díaz : Ben, non o sei, eles non me din que non lles guste nin tampouco me din que lles guste, entón estou así a medio camiño, iso terían que dicilo eles,claro.
Andrea e Sylvia : E por que escolleu que a súa obra fose de vaqueiros e non doutro tema?
Xosé Díaz : Ben, porque igual era un pouco paveiro falar de vaqueiros en galego, máis que nada por iso, é un tema así tipicamente inglés ou norteamericano, entón pois que se poñan a falar en galego e tal igual é algo simpático.
Andrea e Sylvia : Vostede escribe os seus libros en galego, pensa que iso pode fomentar a quen os lea a falalo?
Xosé Díaz : Este dende logo, oxalá, non? Ese ten que ser o propósito, escribes en galego para que se lea en galego e se aprendan cousas e despois se utilicen, claro, se non é un idioma a perder.
Andrea e Sylvia : Saíndo do ámbito da literatura, sabemos que tamén fai trucos de maxia, poderíanos dicir onde os aprendeu?
Xosé Díaz : Aprendina por libre, a verdade; como as matemáticas e a maxia teñen moito que ver, pois tamén por matar o tempo comprei algún libro deses de maxia e tal, vía algún programa na televisión, e aí vas aprendendo, pero fago moi poucos trucos.
Andrea e Sylvia : Que lle gusta máis, a literatura ou as matemáticas?
Xosé Díaz : Home, gústame máis poñerme a escribir, iso está claro, sen dúbida.
Andrea e Sylvia : Pois isto foi todo, moitas grazas pola súa atención e esperamos que escriba moitos libros máis.


Silvia García, Andrea Vázquez, S3B

06/04/08

ABRIL, o mes de Shakespeare

Seica non te enteiraches de que o gran William Shakespeare naceu e morreu en abril? Pois si, en 1564 e 1616, respectivamente. Por iso abril é o mes de Shakespeare.

E aínda que sabrás que foi un gran dramaturgo, famoso polas súas 40 obras de teatro (entre traxedias e comedias), non todo o mundo coñece unha xoia que saiu da súa pluma: os seus sonetos de amor. Estaredes pensando: "Bah, poesía amorosa cursi e con pouca chispa". Pois estades equivocados. Consistían en poemas que precisamente facían mofa das tradicións poéticas da época, ríndose das mulleres perfectas que outros poetas retrataban. Falaban de damas sen dentes, que se cheiraban dende a distancia, e que se escoitaban vir porque pisaban coma bestas. Ademais, foi moi rompedor coas convencións sociais, porque nos sonetos máis intensos e fermosos trata o amor homosexual.

Neste vídeo que tedes a continuación podedes escoitar un deles, interpretado por Rufus Wainwright, como parte da banda sonora da película Orgullo y Prejuicio (se queredes ver un tráiler da película, face click aquí).


E se queredes seguir a letra, aquí a tedes:

Sonnet 29 "When in disgrace with fortune and men's eyes"

When in disgrace with fortune and men's eyes,
I all alone beweep my outcast state,
And trouble deaf Heaven with my bootless cries,
And look upon myself, and curse my fate,
Wishing me like to one more rich in hope,
Featur'd like him, like him with friends possess'd,
Desiring this man's art, and that man's scope,
With what I most enjoy contented least:
Yet in these thoughts myself almost despising,
Haply I think on thee,--and then my state
(Like to the lark at break of day arising
From sullen earth) sings hymns at heaven's gate;
For thy sweet love remember'd such wealth brings
That then I scorn to change my state with kings'.

William Shakespeare

RECOMENDAMOS: "Anxos en tempos de chuvia"

Convídámosvos a achegarvos a unha desas novelas coas que vos sentiredes identificados. Nela abórdanse problemas da mocidade, moitas veces herdanza do sistema de vida dos adultos: a SIDA, o alcohol, a descuberta da sexualidade, o compromiso cun xeito de pensar ou esas presas por vivir que por veces rematan esmagadas no asfalto.

O autor, Miguel Vázquez Freire, é profesor de secundaria en Compostela e como bo coñecedor do mundo dos mozos e das mozas atreveuse con esta historia a rachar moitos convencionalismos. Vós, famentos lectores e lectoras, atoparedes un bo exemplo da novela de misterio, relacionada coa vida real e cunha posta en escena case que cinematográfica.A historia comeza dun xeito tráxico. A morte irrompe na vida de Xurxo, Nando, Dani e Anxos, que teñen un terrible accidente na estrada de Baiona a Vigo logo de que o seu coche bata contra unha árbore. Aínda que os motivos non están moi claros, todo apunta ao exceso de velocidade e ao esvaradío da estrada. Son xa moitas as voces que xulgan os rapaces, achacando o accidente ao típico cóctel explosivo das fins de semana: drogas e alcohol.

Todo discorrerá ante os vosos ollos como se dun filme se tratase. A descuberta do sexo, o primeiro amor, as dúbidas e medos que rodean todo o relacionado coas primeiras experiencias, as frecuentes referencias aos gustos e afeccións dos mozos e das mozas -música, cine, política, relixión, inconformismo-, enchen, con moi boa man, esta novela.

Seguro que cando a leades pasará a ocupar un lugar especial na vosa biblioteca, ese oco que teredes reservado para os libros que máis vos gustan.

04/04/08

Frases sobre lectura

Neste blog da biblioteca de Melide, que imos enchendo pouco a pouco, imos facer unha recompilación de frases en distintos idiomas que falen da lectura, dos libros, do pracer de ler. No IES constituise hai pouco un Clube de lectura: de seguro que os alumnos participantes terán moitas ideas sobre a mesma.

Xa sabedes que este é o Ano Internacional das Linguas, e en concreto, no noso centro impártense clases de oito idiomas: galego, portugués, castelán, grego,latín, francés, inglés... e mesmo lituano! (gracias á nosa profesora lectora de inglés, que é desta república báltica).
As citas recollidas, non son necesariamente de autores coñecidos, algunhas son inventadas. Dende este espazo desexamos que participedes tod@s engadindo frases sobre o tema.
Aí van unhas cantas, cunha mención especial ás 5 primeiras, recompiladas polos alumnos de P.D.C 3º Jennifer, María e Iván. Tamén tivemos colaboracións de alumnos doutros grupos, como os alumnos de Francés.

1) “El recuerdo que deja un libro es más importante que el libro mismo” (G.A.Bécquer)
2) “Se tes unha biblioteca con xardín, telo todo” (M.T. Cicerón)
3) “Quien no lee un buen libro no tiene ventajas sobre el que lo lee”
4) “Lee y conducirás, no leas y serás conducido” (Sta. Teresa de Jesús)
5) “El que lee mucho y anda mucho, ve mucho” (Miguel de Cervantes)
6) “Un libro é a mellor viaxe”
7) “Creo que la televisión es muy educativa: cuando alguien la enciende me voy a leer un libro” (Groucho Marx)
8) “Chaque lecture , une aventure” (cada lectura, unha aventura)
9) “Lire c´est un plaisir” (ler é un pracer)
10) “Lire sans reflechir c´est comme manger sans digérer” (ler sen reflexionar é como comer sen dixerir”)
11) “Los libros me enseñaron a pensar y el pensamiento me hizo libre”
(Ricardo Corazón de León)
12) “Leemos para saber que no estamos solos”
13) “A lectura é á intelixencia, o que o exercicio ao corpo” (Richard Steele)
14) “O home é un animal lector que recoñece o mundo a través das historias que conta” (Alberto Manguel)
15) “Hay cosas peores que quemar libros: una de ellas es no leerlos” (Ray Bradbury)
16) “Libri faciunt labra”(Los libros hacen los labios)
17) “Compre aprender a ler, como compre aprender a ver e a vivir” (Vincent Van Gogh)
18) “Un libro es un amigo que nunca te dará la espalda”
19) “ Unha forma da felicidade é a lectura”. (J.L. Borges)
20) “Reading is living a second life” (ler é vivir unha segunda vida)
21) “ C´est plus doux lire que vivre” (é mais doce ler que vivir)
22) “Qui scribit bis legit” (O que escribe le dúas veces)
23) “Alit lectio ingenium” (A lectura alimenta o espírito; Séneca)
24) “A lectura dun bo libro é un diálogo incesante no que o libro fala e a alma contesta” (André Maurois)
25) La literatura es mi utopía. No hay barrera de sentidos que me pueda quitar ese placer. Los libros me hablan sin impedimentos de ninguna clase (Helen Keller, escritora ciega y sordomuda)
26) "Some books are to be tasted, others to be swallowed, and some few are to be chewed and digested." Francis Bacon (1561-1626)
27) "There are worse crimes than burning books. One of them is not reading them." Joseph Brodsky
28) "To read without reflecting is like eating without digesting." Edmund Burke

02/04/08

Obras mestras en CÓMIC - "Apuntes para unha historia de guerra"

Terceiro álbum en España do italiano GIPI, e terceira sorpresa. Este libro de cómic, que podemos atopar XA na nosa biblioteca do IES Melide, destaca pola solidez narrrativa, o seu estilo gráfico ALUCINANTE e por un guión sobrecolledor. Por que é especial? Porque fala dunha guerra, e de como tres rapaces perden a inocencia por culpa dela. En definitiva, os estragos que os conflitos causan nas persoas. Atoparédelo, claro está, nas estanterías de CÓMIC. Que vos aproveite!!

01/04/08

CINEMA PARADISO

La película muestra la relación entre el operador del cine “Paradiso” de un pueblecito siciliano y un niño, Salvatore,(Totó). Narra la iniciación en el cine desde la infancia, contando las censuras de aquellos años, las primeras experiencias amorosas y el comienzo de las relaciones adultas. En la Italia de la posguerra, el milagro del cine ayuda a las gentes sencillas a sobrevivir. Totó, el niño que fue, nunca dejará de estar vinculado al cine en su edad adulta.

Director: G.Tornatore
Intérpretes: P. Noiret J. Perrin, Antonella Attiu.
Gran Premio Jurado de Cannes.
Óscar a la mejor película de habla no inglesa (1989)