Para rematar o curso, publicamos aquí unha serie de entrevistas que realizou o alumnado de música dentro do plan lector.
Como vos coñecistes?
Pois tres de nós eramos da zona de Coia, As travesas, e coñeciamonos de xuntarnos con outros rapaces do barrio, de ir por Balaídos e vernos nos concertos de punk que había naque tempo, aproximadamente en 1995. Ao pouco coñecimos a Mikele, un italiano recén chegado a Vigo e que montara un estudo de gravación na casa. O quinteto completouno Joselu o “giputxi”, un mozo donostiarra que daquelas estudaba en Vigo ciencias do mar, (co tempo pasouse ás ciencias do bar, jajaja).
Como se vos ocorreu formar o grupo?
Pois porque a todos nos gustaba moito a música, o punk en xeral o seu subxénero “OI” en particular. De punk había unha banda en Galcia, pero de OI! Non tantas, en fin, a nosa única pretensión era, e aínda é, pasalo ben, disfrutar da música e cantarlle a todo o que chegusta, como o Celta, e ao que non, como os policías. Unha banda de rock non deixa de ser tamén un xieto de desfogue persoal e colectivo.
En que grupos vos inspirástedes para formalo?
Bufff!, referencias a bandas que admiramos hai moitas, se temos que escoller, quedaríamonos con dúas: Cockney rejects (banda londinense, seguidores do West Ham United e un dos pais da chamada música OI!) e Die Lokalmatadore (banda alemá de punk rock e fanáticos do Shalke 04)
Algún grupo ou cantante a quen admiredes?
Pois non che somos moi mitómanos, a verdade. Somo seguidores principalmente das bandas de Punk OI!. Dos primeiros 80 (The Business, Cock Sparrer, Cockney Rejects, The Blitz, Sam 69...) pero quizais o feito de admirar, admiramos máis aos da nosa terra, Galiza. Dende Suso Vaamonde a Fuxan os Ventos, pasando por Skatcha ou os primeiros Siniestro Total.
Cal das vosas cancións vos levou máis tempo facer?
Pois quizais “Unhas cores un sentimento”, por ser un estilo diferente a todo o resto das nosas cancións que son máis aceleradas e duras musicalmente.
Unhas cores un sentimento foi un pouco un experimento que fixemos en plan canción tranquiliña co seu toque irlandés, e bueno... levounos o seu traballo pero non quedou de todo mal e a letra saiu de corrido.
Como grandes e recoñecidos Celtistas, gustaríavos compoñer o himno do clube en 2023?
En primeiro lugar, o de que vai haber novo himno é algo que saiu da prensa, do que o clube non se pronunciou oficialmente sobre iso. En segundo lugar, Keltoi non fai cancións por encargo. Os nosos temas sobre o celta están aí e foron escritos co corazón dun grupo de celtistas. O clube a afección adoptaron “1923” e “Unhas cores un sentimento” como himnos non oficiais, e nó estamos xa encantados só con iso. Pero nós nunca imos entrar en absurdas competicións para facer o himno do Celta. Agora nós queremos arriscarnos e dicirche o perfil de quen queremos que o compoña. Nós apostariamos por unha muller, xa eu todos os que soan como candidatos so homes, e pensamos que as celtistas tamén deberían de verse representadas. Artistas galegas hainas, e moi boas.
Que canción preferides? 1923 ou Unhas cores un sentimento?
Iso é coma elixir entre un pai e unha nai, as cancións nosas con máis éxito, así que por iso quedámonos coa foliada do celta dos grades A Roda, jejeje
Veremos pronto algún novo proxecto ou colaboraicón con algún cantante?
Se vos referides ao rumor de C-tangana “O Madrileño”, nós non che somos moito de Autotune nin caralladas desas, tampouco do estilo da súa música. Así que o futuro dirá, a nós nadie nos propuxo nada. Eso sí, nos nosos discos teñen colaborado amigos e bandas como Hih Paw, Skacha ou os nosos irmásn Rude Pride.
Con que grupo ou cantante vos gustaría colaborar e por que?
Pois en 26 anos de historia xa tivemos a sorte de tocar con algunhas das bandas que máis nos gustan como os ingleses Cock Sparrer, os irlandeses Stiff Little Fingers ou os americanos Dropkcik Murphys.
Se a pregunta vai en chave galega poi con Mini, Fuxan os Ventos, e A Quenlla, e en chave celtista pois con Ana Peleteiro!, é unha gran defensora do noso clube e da nosa língua... e se non canta ben, pois tampouco pasa nada, nós sómosvos tamén limitadiños de carallos jajaja!!!
Cal Foi o voso concerto favorito en toda a vosa carreira?
Pois se houbese que elixir un, nós diríamos dous:
O que demos en Durango en 2010, porque tocamos cun feixe de bandas punk de todo o mundo, Oktober fest 2010 chamábase o festival.
E o segundo Balaídos (aínda que só fora un tema) na festa do noso último ascenso a primeira. Menudos nervos estar alí no campo ante tanta e boa xente!!!
Grazas pola entrevista e unha forte aperta celtista de parte de todo Keltoi!!
