22/04/10

PREMIO CERVANTES 2010

El premio Cervantes de este año fue otorgado al escritor mejicano José Emilio Pacheco. Nació en Ciudad de México en 1939, y es un escritor más que prolífico, destacando también como traductor, profesor universitario o editor. Entre sus obras poéticas destacan títulos como Los elementos de la noche, El reposo del fuego, No me preguntes cómo pasa el tiempo o Irás y no volverás.
Pacheco se ha convertido en el cuarto mexicano en ganar el premio tras Octavio Paz, Carlos Fuentes y Sergio Pitol, reconocidos en 1980, 1987 y 2005 respectivamente.
José Antonio Pascual, académico y presidente del jurado, lo considera como "un poeta excepcional de la vida cotidiana con profundidad y capacidad de recrear un mundo propio".
Se pretende que pronto se publique en España su obra Tarde o temprano, una recopilación de sus mejores versos desde 1958 a 2000. El escritor declaró que considera su premio como un galardón a toda la literatura mejicana.

21/04/10

UN AGASALLO PARA A NOSA BIBLIOTECA

A biblioteca de Friol, http://www.friolteca.blogspot.com/, fíxonos o agasallo do logotipo Vale a pena ficar de olho nesse blog!. Agradecémoslle a distinción e cumprimos co compromiso de recomendar outros dez blogs de bibliotecas escolares.¨:
Biblioteca "Poeta Díaz Castro"
Mesturas
Bibliocabe
Biblioteca Sarmiento
A vacaloura
Biblioantioquia
Bibliozalaeta
Biblioteca Pino Manso
Bibliomosteiro
Avenidaconcordia
Noraboa a todos eles!!

20/04/10

ENCONTROS DO PLAMBE 2009-2010 E ANO DO LIBRO E DA LECTURA EN GALICIA

Os pasados días 15 e 16 de abril tiveron lugar en Santiago de Compostela, no I.P. de Conxo , os Encontros anuais das bibliotecas galegas pertencentes ao Plan de Mellora de Bibliotecas Escolares (P.L.A.M.B.E.), nos que o noso instituto participa desde hai dous cursos. Con este plan preténdese que as bibliotecas dos distintos centros educativos sexan vistas, non coma un almacén de libros, senon coma un centro de recursos efectivos para a aprendizaxe de todas as materias (ciencias ou letras). Ler, saber o que se le ( o que se chama "lectura comprensiva"), saber variar lecturas de ficción e de libros informativos (historia, ciencias, matemáticas...) son algúns dos obxectivos máis importantes que se tentan acadar neste tipo de Xornadas.
O IES de Melide participou o día 16, onde se tivo ocasión de escoitar unha conferencia de Manuel Area, catedrático de Didáctica da universidade de La Laguna ( Canarias), as experiencias dunha profesora de Avilés (Asturias), Puerto Menéndez, a presentación dun portal en internet adicado á promoción da lectura, http://leer.es/, e a conferencia final a cargo de
Roser Lozano da universidade Rovira i Virgili de Tarragona, sobre lectura e aprendizaxe.
Tamén houbo un tempo de intercambio de experiencias entre os responsables das bibliotecas de distintas zonas.
A lectura para a aprendizaxe, a educación de competencias básicas como o "tratamento da información e competencia dixital", a presenza dos soportes audiovisuais e electrónicos, a imprescindible integración da cultura impresa e a cultura dixital, foron outros dos contidos que tamén se trataron.
Rematamos cunha intervención de Juan Mata, ponente e profesor de Didáctica ,no que reivindica o valor da palabra, en todos os seus sentidos e matices:
"Somos seres dotados para a linguaxe e grazas a ela e con ela construímos o que somos. Temos por iso, unha inesgotable confianza nas palabras, no seu poder para argumentar e emocionar, para persuadir e civilizar....." Ogallá que todos sexamos consecuentes con este discurso.
(Texto íntegro en , Juan_Mata_diadolibro2010.pdf )

09/04/10

NON PODEMOS PERMITIR QUE SE REPITA


Esta Semana Santa tivo lugar un fatídico suceso, no que unha rapaza de 13 anos foi asasinada por unha compañeira do instituto de 14 anos.
Nós, como persoas, necesitamos vivir en sociedade para sobrevivir, para comunicarnos e para ampliar as nosas posibilidades, e, por suposto, para acadar a felicidade.
Na nosa sociedade existen multitude de problemas e conflitos, que poden afectar a dúas persoas, ou a varias nacións. Para resolvelos hai que acadar unha solución xusta (que pasa, sobre todo, por poñerse no lugar do outro). Débense ter en conta, ademais, as razóns de todos, valoralas con imparcialidade, e pór fin a estes problemas, sen romper as normas de convivencia. Desgrazadamente, este conflito acabou coa morte da rapaza de trece anos, coa vida da asasina destrozada, e dúas familias abatidas polo suceso. Por se fora pouco, os amigos das menores quedaron entristecidos e queren enfrontarse. Isto aféctanos directamente a nós, xa que teñen a nosa mesma idade, e isto ensínanos a non nos deixar levar pola furia, xa que se pode acabar moi mal. Por outra parte, no que case todos estamos dacordo, é que os compañeiros, sabedores da situación, puideron tomar algunha medida para evitar este suceso. Porque, tal e como di Gandhi, "o máis atroz das cousas malas da xente mala é o silencio da xente boa". Quizá todos, como alumnos/as e compañeiros/as que somos, deberiamos reflexionar acerca disto.
Redactado por Adrián Carril, a partir da posta en común das/os alumnos/as de Educación para a Cidadanía e os Dereitos Humanos de 2º de ESO.

06/04/10

EL PRINCIPITO


Tal día como hoy, el seis de abril de 1943, fue publicado Le Petit Prince, el relato corto más conocido del escritor y aviador francés, Antoine de Saint-Exupéry. Se trata de una joya de la literatura universal, un libro para niños y mayores, que critica la estupidez humana, encarnada en el mundo de los adultos, y muestra la sencilla sabiduría de los niños. Esta es su dedicatoria:

A LEÓN WERTH
Pido perdón a los niños por haber dedicado este libro a una persona grande. Tengo una seria excusa: esta persona grande es el mejor amigo que tengo en el mundo. Tengo otra excusa: esta persona grande vive en Francia, donde tiene hambre y frío. Tiene verdadera necesidad de consuelo. Si todas estas excusas no fueran suficientes, quiero dedicar este libro al niño que esta persona grande fue en otro tiempo. Todas las personas grandes han sido niños antes (Pero pocas lo recuerdan). Corrijo, pues, mi dedicatoria:
A LEON WERTH CUANDO ERA NIÑO
Toda la obra es una metáfora –un conjunto de metáforas- que cada lector tendrá que desvelar para darle un sentido propio al libro. Porque “no se ve bien sino con el corazón, lo esencial es invisible a los ojos”.