O alumnado do IES de Melide demostrou unha vez máis que a literatura pode combatir a violencia de xénero. Foron moitos os microrrelatos que se presentaron á
convocatoria que EDNL e Biblioteca lanzaban dende este blog. O xurado tivo que pedir axuda ao alumnado de literatura galega do s. XX e entre tod@s conseguimos consenso, concedendo os seguintes premios:
Ela non o lograba. Fuxiría a cada paso, alí estaba. Pedía axuda, pero interpoñíase. Ata que un día, sen previo aviso, os seus choros convertéronse en sangue
2º Ciclo de ESO: Sara Fociños Astrar, de S3B
CONFESIÓN PARA NINGUÉN
Inmóbil, inerte,tirada no chan, mirándome. Que fixen? Por que o fixen? Isto está mal, moi
mal, a miña vida, o meu amor, parece que a nosa historia por fin rematou. Que fixen? Por que o fixen? Todo foi pola túa culpa, sempre tentando tolearme, pero iso xa acabou. Todo acabou. Nunca antes che puxera a man enriba, nin a ti nin a ninguén. Que fixen? Por que o fixen? Pero os meus remordementos aquí rematan, o noso conto de fadas aquí remata. Todo o vivido, a nosa canción, a nosa balada,será substituída por un triste silencio, para sempre. Xa non o aguanto máis, o noso final será coma o de Romeo e Xulieta, tráxico, épico, un erro sen solución. Só podo facer unha cousa para acabar con este sufrimento.
BAC e CF: Belén Casal Taboada, de B1A
TODO FOI CERTO
Quizais el tiña razón, quizais era unha estúpida.
Ao mellor merecía todas aquelas palizas,
e ao mellor nunca fun unha boa esposa, como el dicía.
É posible que el me amara, como sempre dixo,
e que todo o fixo por min.
Pero agora xa nunca saberei se todo aquilo foi certo.
PARABÉNS ÁS/OS GAÑADORAS/ES!!
Ningún comentario:
Publicar un comentario