CARTA A SANTIAGO LOPO

Din que para min é "doado" escribirlle a alguén ou facer unha reflexión sobre unha novela, relato, etc., e por iso agora mesmo che estou escribindo isto. Seguro que non sabes quen son, e realmente iso non é o máis relevante debido a que serei unha deses/as milleiros de estudantes que tras ler as túas novelas che escriben para facerche unha pequena crítica sobre elas.

            Falando con certeza, nunca me gustou iso de ler, sempre preferín ver unha película ou saír á rúa antes que ler un libro. Non me gusta iso de estar quieta observando algo que probablemente non me chegue a gustar.

            Quizais por cousa do destino a miña opinión sobre a lectura mudou un chisco, pode ser porque hai moi pouco, Hora Zulú chegou ás miñas mans. Non sei moi ben por que me gustou tanto esa novela pero, o que realmente me fixo reflexionar sobre o que é de verdade a lectura, foi seguramente a súa maneira de entramar a historia. Diferente, pero ao mesmo tempo tan orixinal que, persoalmente, me enganchou durante aproximadamente cinco curtos días.

            A obra en si paréceme moi ben estruturada, pero o que máis chamou a atención en min foi a maneira na que indirectamente nos fai reflexionar sobre como inflúe o tempo nas persoas, como nos preocupa sobre todo de maneira negativa. Nisto non existe a desigualdade, afecta dende os máis cativos -que teñen un enorme desexo por ser maiores e facer todo o que lles gusta e queren- ás persoas adultas ás que lles preocupa moitas veces que será dos seus fillos, como sobrevivirán ao paso do tempo.... até os máis maiores que senten certo temor porque un día chegue esa negra sombra que os leve.

            Probablemente é nunha das poucas cousas onde a desigualdade é inexistente e nas que, por un momento, inflúe máis negativamente nas persoas máis poderosas, que senten medo por non poder gozar de todos eses luxos que posúen.

            Sen máis, darche a noraboa pola túa obra que espero que dentro de moito tempo sirva para que xente coma min se decate da dozura da lectura, que ata o momento descoñecía.

Un bico agarimoso dunha lectora con pouca experiencia.

Ana Segade