Un curso mais, como cada 10 de decembro, chega a conmemoracion da Declaracion Universal dos Dereitos Humanos, aprobada pola O.N.U. hai 61 anos. Unha vez mais contemplamos o enorme abismo que segue a existir entre "o que deberia ser e "o que e". Como reaccionar, que facer?
Nos sos non podemos acabar coa fame no mundo, coas guerras, coas enfermidades e con distintas catastrofes que, as veces, teñen moito que ver coa decision dos poderosos da terra. O Primeiro Mundo e o Terceiro Mundo...as mulleres nas distintas culturas......os campos de refuxiados.....os presos politicos......o comercio inxusto e a explotacion e tantos longos etceteras....Como non somos nin podemos ser "quixotes", sempre atopamos argumentos do tipo de "eu paso de todo porque non podo facer nada" , "isto sobrepasame" , "non e asunto meu" ," a vida e asi"... para ficar coa conciencia tranquila. Pero non e certo. Porque, por exemplo, o dereito a integridade fisica e moral dunha persoa, e dicir, a ser respectada , independentemente do seu sexo, clase social, raza, relixion, idade e un dereito que se pode cumprir ou non, no noso instituto, verdade?. Polo tanto si que podemos facer ou "desfacer" neste eido e en moitos outros. So hai que estar atento e ter boa vontade. Non e tan dificil e podemos chegar mais ala do que pensamos. Como di un dos carteis das Bibliotecas Escolares de Galicia Xuntos/as podemos ! asi como os dedos son individualidades , que xuntos, forman a nosa man. Pois iso, xa e hora de COMEZAR !
Ningún comentario:
Publicar un comentario